Nukleoa magnetikozko memoriak, konputagailuetako memoria nagusia egiteko modua izan zen 1955tik 1975era arte. Memoria mota horren zeregina gaurko RAM memoriaren antzekoa zen: konputagailuko CPUrako lan-eremua da, bertan grabatzen dira kalkulu partzialak egiteko burutzen diren eragiketen emaitzak. DRAM teknologian oinarritutako RAM ez bezala, ferrita nukleoaren propietate magnetikoetan oinarritzen denez memoria lurrunkorra da, hau da, balioak gatzen dira amatatuz gero.